Ο θεος ειναι νεκρος. εγω ειμαι τωρα ζωντανος. ο θεος ειχε 7 μερες. εγω εχω μια αιωνιοτητα. τωρα ειμαι εγω ο θεος στη θεση του θεου και κανεις δεν μπορει να με εκθρονισει.
δεν εχω φιλους. η μαμα πεθανε το πρωι κι εγω δεν εχω με ποιον να το μοιραστω.
σε 14 λεπτα θα ειμαι ο ιδρυτης μιας καινουριας πολης. σε αυτην την πολη ολοι θα ακουν και θα πιστευουν εμενα. θα υπακουν τις εντολες μου. χωρις να αντιδρουν. χωρις να παιρνουν καμια πρωτοβουλια. χωρις να σκεφτονται.
σε 13 λεπτα θα ειμαι ο βασιλιας μιας καινουριας πολης. στην πολη αυτη οι κατοικοι δεν θα αισθανονται. δε θα χαιρονται. ουτε θα λυπουνται. δε θα νιωθουν τιποτα. τα χρωματα αυτης της πολης θα ειναι ασπρο, μαυρο και οι χιλιαδες αποχρωσεις του γκριζου. σε αυτην την πολη δε θα υπαρχει μουσικη. δε θα υπαρχει ουτε ζωγραφικη, ουτε λογοτεχνια. σε αυτην την πολη οι κατοικοι θα τρωνε χαπια. πρωι, μεσημερι και βραδυ.
σε 12 λεπτα θα ειμαι ο αρχοντας μιας πολης που θα κατοικειται απο μονιμα μαστουρωμενους ανθρωπους. οι ανθρωποι αυτοι θα δουλευουν σε εργοστασια και μεγαλες βιομηχανικες εγκαταστασεις παραγωγης ενεργειας τις οποιες θα εκμεταλλευομαι εγω για να γινομαι πλουσιοτερος και δυνατοτερος.
σε 11 λεπτα, η πολη μου, το καινουριο μου μωρο, θα ειναι σε θεση να συνδεθει με το υπολοιπο δικτυο της δικης μου αυτοκρατοριας. αυτης της αυτοκρατοριας που με τοσο κοπο και χρονο καταφερα να δημιουργησω.
σε 10 λεπτα, αυτοι που αντιστεκονται θα λαβουν ακομη μια σφαλιαρα απο το χερι του θεου. οχι του μαραντονα. ειπαμε. εγω ειμαι τωρα ο θεος. και ο κοσμος μου ανηκει. οι εχθροι μου δεν υπαρχουν πια. τους εχω εξοντωσει. ολους. εναν προς εναν. και πιστεψε με, ηταν τοσο απολαυστικο να τους βλεπω να κυλιουνται μεσα στο αιμα τους την ωρα που ψυχοραγουσαν κατω απο την κοφτερη λεπιδα του μαχαιριου μου.
σε 9 λεπτα, θα κανω βαφτισια. θα βαφτισω την καινουρια μου πολη με ενα ονομα ομορφο. χρωματιστο. γεματο μουσικη. γεματο ονειρα. γεματο ελπιδα. ενα ονομα που ομοιο του δεν εχει υπαρξει αλλο σε κανενα αλλο συμπαν. ποτε.
σε 8 λεπτα, θα δημιουργησω χαρα. στιγμιαια. μοναδικη. προσωπικη. εσεις ολοι που με κοιτατε απο χαμηλα θα απορειτε γιατι θα γελασω τοσο δυνατα για μερικα δευτερολεπτα και γιατι μετα σιωπω.
σε 7 λεπτα ενα ακομη κομματι ελευθερης γης θα υποταχτει σε μενα. θα παψει να ειναι ελευθερο. και αυτο θα γινει γιατι κανεις αλλος δεν το διεκδικησε πριν απο μενα. δεν προλαβε κανεις. γιατι ημουν γρηγοροτερος. δυνατοτερος. αδιστακτος.
σε 6 λεπτα, θα πατησω μερικα κουμπια. η οθονη θα αλλαξει μερικα χρωματα και θα εχω μπροστα μου ροη δεδομενων και πληροφοριων για την ποιοτητα της αναπτυξης μου και της ενδυναμωσης μου. κανεις πλεον δεν μπορει να σταματησει την πορεια μου.
σε 5 λεπτα θα αρχισω να ονειρευομαι την επομενη μου κινηση. παντα ομως θα βρισκομαι ενα βημα μπροστα απο ολους αυτους που αντιστεκονται. που ονειρευονται να πεθανω και να γινουν θεοι στη θεση του θεου.
σε 4 λεπτα, ολοι αυτοι που ονειρευονται οτι μπορουν να διεκδικησουν τη θεση μου θα ειναι κιολας νεκροι.
σε 3 λεπτα, θα ειμαι περισσοτερο μονος απο κανεναν αλλον
σε 2 λεπτα, θα πεθανουν και τα αδερφια μου
σε 1 λεπτο απο τωρα δε θα υπαρχει χωρος για κανεναν αλλον.
ουτε για μενα.
